Vanochtend had ik weer zo'n moment. Zo'n moment waarop de tranen in mijn ogen staan, een enkele traan over mijn wang rolt en ik een enorm gevoel van gemis ervaar.
De ochtend begon heerlijk: de zon scheen, ik had heerlijk geslapen en verheugde me op een ritje met de cabrio. Geen vuiltje aan de lucht dus.
Na het ontbijt las ik de krant. Daar was ik vrijdag nog niet aan toe gekomen. Gewoon het regionale blaadje, zodat je een beetje op de hoogte bent van alles wat er speelt in de omgeving. In dat regionale krantje zit ook de Woonbode. Daarin staan ook alle huurhuizen die vrijkomen.
En omdat mijn schoonouders eigenlijk wel een ander huis willen, kijk ik altijd even.
Natuurlijk wist ik dat het ging komen en natuurlijk had ik erop voorbereid kunnen zijn. Maar dat was ik dus even niet....
En daar stond het huis van oma in de krant. Te huur per 15 mei.
Dus komen de tranen omhoog, een brok in mijn keel en een enorm gevoel van gemis. Ze is er niet meer...
Love, Miranda![]()
De ochtend begon heerlijk: de zon scheen, ik had heerlijk geslapen en verheugde me op een ritje met de cabrio. Geen vuiltje aan de lucht dus.
Na het ontbijt las ik de krant. Daar was ik vrijdag nog niet aan toe gekomen. Gewoon het regionale blaadje, zodat je een beetje op de hoogte bent van alles wat er speelt in de omgeving. In dat regionale krantje zit ook de Woonbode. Daarin staan ook alle huurhuizen die vrijkomen.
En omdat mijn schoonouders eigenlijk wel een ander huis willen, kijk ik altijd even.
Natuurlijk wist ik dat het ging komen en natuurlijk had ik erop voorbereid kunnen zijn. Maar dat was ik dus even niet....
En daar stond het huis van oma in de krant. Te huur per 15 mei.
Dus komen de tranen omhoog, een brok in mijn keel en een enorm gevoel van gemis. Ze is er niet meer...
Love, Miranda
