Het leven staat op zijn kop....

Sinds vorige week donderdag staat mijn leven op zijn kop.
Nadat we terug waren uit België hoorde ik dat pappa long- en leverkanker heeft. Vlak voor we weg gingen was er een echo en longfoto's gemaakt.
Verder was er nog niets bekend. Die donderdag was er 's ochtends een scan gemaakt.
Dinsdag bleek daaruit dat het lympheklierkanker is en dat de hele buik vol zit. De longkanker lijkt mee te vallen en is in beginstadium.
Gisteren zou er een beenmergpunctie gedaan worden. Als in het beenmerg geen kankercellen zitten, is het goed behandelbaar.
Maar gisteren werd er ipv de beenmergpunctie een lever biopsie gedaan.
Vanochtend werden mijn ouders gebeld dat de lever kwaadaardig is en dat de arts de buik niet vertrouwd. Pappa werd opgenomen om allerlei onderzoeken te doen, omdat ze bang zijn dat hij anders onder hun handen wegglipt.
Maandag gaan ze starten met de chemo.

Mijn wereld is een chaos. Ik leef tussen hoop en vrees en blijf maar malen.
Het afwachten is het moeilijkst...

Love, Miranda